اختر القاريء
كوردی
سورهتی النبأ - تعداد آیات 40
عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ ( 1 ) 
(ئهی خهڵکه) دهربارهی چی له یهکتر دهپرسن؟
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ( 2 )
دهربارهی ههواڵه گهوره و گرنگهکه!! (که ڕۆژی قیامهته).
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ( 3 )
له حاڵێکدا له ئهوانه ڕاو بۆچوونیان جیاوازه دهربارهی.
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ( 4 )
نهخێر، وا بۆیان نالوێت، له داهاتوویهکی نزیکدا خۆیان دهبیننهوه و ههموو ڕاستیهکانیان بۆ دهردهکهوێت.
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ( 5 )
بهڵێ! لهوهو دوا، له داهاتوویهکی نزیکدا خۆیان دهبیننهوه و ڕاستیهکانیان بۆ دهردهکهوێت.
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ( 6 )
(پێش باسی قیامهت پهروهردگار گهشتێکیان به ناو دروستکراوهکان و دیاردهکاندا پێدهکات دهپرسێت: ئایا زهویمان وهک لانکه بۆ فهراههنگ نههێناون؟
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ( 7 )
(ئایا) کێوهکانمان وهک مێخ بۆ دانهکوتاون؟ (تا زهوی بپارێزێت له فشاری بورکان و ماده تواوهکانی ناو ناخی، ههروهرها ههتا لهنگهری ڕابگرێت و چهندهها سودی ترتان پێ بگهیهنێت).
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا ( 8 )
(ئایا) نێوهمان به جووت دروست نهکردووه؟
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ( 9 )
خهوتنمان بۆ نهکردوون بههۆی سرهوتن؟
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا ( 10 )
(ئایا) شهوگارمان بۆ نهکردوون بهداپۆشهر وهک پۆشاک، تاتیایدا بشاردرێنهوه؟
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ( 11 )
(ئایا) ڕۆژیشمان بۆ نهکردوونهته کاتی به دهستهێنانی ڕزق و ڕۆزی؟
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ( 12 )
(ئایا) حهوت چین ئاسمانی به هێز و پتهومان به ڕا سهرتانهوه دروست نهکردووه؟
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ( 13 )
چرایهکی پرشنگدارمان بۆ فهراههم نههێناون؟ (که مهبهست خۆره)
وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ( 14 )
(ئایا) له ههوره گوشراوهکان بارانێکی زۆرمان نهباراندووه؟
لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ( 15 )
تا به هۆی ئهو بارانهوه جۆرهها دانهوێڵه و ڕووهک بڕوێنین.
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ( 16 )
ههروهها چهندهها باخی چڕو پڕو لهیهک ئاڵاو بهدی نههێناوه.
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا ( 17 )
(ئینجا دێته سهر باسی ههواڵه گرنگ و سامناکهکه): بهڕاستی ڕۆژی جیاکرنهوه، کاتێكیدیاری کراوه (بۆ جیاکردنهوهی چاکان له خراپان، ئیمانداران له کافران، ستهمکاران له ستهملێکراوان).
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ( 18 )
ئهو ڕۆژهی که فوو دهکرێت به (صور) دا، جا پۆل پۆل و دهسته دهسته بهرهو مهیدانی لێپرسینهوه بێ پهروا دێن.
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا ( 19 )
ئاسمان دهکرێتهوه و دهبێته دهروازه و دهرگا (بۆ دابهزینی فریشتهکان).
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ( 20 )
کێوهکانیش ههڵدهکهنرێن و دهڕۆن به ئاسماندا وهک تراویلکه و سهرابێکی گهوره.
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ( 21 )
بێگومان دۆزهخیش دهمێکه چاوهڕێی ئهو ڕۆژهیه و خۆی بۆ مهڵاسداوه.
لِّلطَّاغِينَ مَآبًا ( 22 )
دهبێته مهنزڵگای خوانهناس و یاخیهکان.
لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا ( 23 )
ههزارهها ساڵی دوورو درێژ و نهبڕاوهی تێدا دهبهنهسهر...
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ( 24 )
لهناویدا ناچێژن فێنکاییهک، یا خواردنهوهیهکی بهتام...
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا ( 25 )
جگه له ئاوی له کوڵ و کێم و زووخاو.
جَزَاءً وِفَاقًا ( 26 )
که ئهوهش پاداشتێكی لهبارو پڕاو پڕه (بۆ خوانهناسان).
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا ( 27 )
چونکه ئهوانه کاتی خۆی بهتهمای ئهم ڕۆژه و لێپرسینهوهیه نهبوون، حهزیان له باسی نهدهکرد.
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا ( 28 )
بهڵکو زۆر بهتوندی دژایهتی ئایهتهکانی ئێمهیان دهرکرد و به درۆیان دهزانی..
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا ( 29 )
ئێمهش ههموو شتێکمان لهسهریان سهرژمێری کردووه و بهوردیی تۆمارمان کردووه.
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ( 30 )
(پاشان پێیان دهوترێت) ده بچێژن (ئهی خوانهناسان) له سزاو ئازار و ئهشکهنجه بهولاوه، جا ههرگیز هیچی ترتان بۆ زیاد ناکهین.
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ( 31 )
بهڕاستی بۆ خواناس و پارێزکاران سهرفرازی و خۆشێ و شادی و کامهرانی فراوان ئامادهیه.
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ( 32 )
چهندهها باخچهی جوان و جۆری ترێ.
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا ( 33 )
(لهو جێگه و ڕێگه خۆشانهدا هاوسهر و هاودهمی) ئافرهتانی سینه جوان و (دیمه جوان) هاوتهمهن ئامادهیه.
وَكَأْسًا دِهَاقًا ( 34 )
لهگهڵ کاسهی پڕ له شهرابی تایبهتیدا.
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ( 35 )
لهو بهههشتهدا هیچ جۆره قسهیهکی پڕو پووچ و درۆ و دهلهسهیهک نابیستن.
جَزَاءً مِّن رَّبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا ( 36 )
ئهمهش ههمووی پاداشتێکه لهلایهن پهروهردگارتهوه (ئهی ئیماندار)، بهخششێکه به حسابێکی ورد دهبهخشرێت (به بهختهوهران).
رَّبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا ( 37 )
(لهلایهن) پهروهردگاری میهرهبانی ئاسمانهکان و زهوی و ههرچی له نێوانیاندا ههیه، (ئهو ڕۆژه) کهس ناتوانێت لهبهردهم زاتی پهروهردگاردا بدوێت.
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا ( 38 )
ڕۆژێک دێت جوبڕهئیل و فهریشتهکان به ڕیز دهوهستن و ورتهیان لێنایهت و هیچ قسه ناکهن، مهگهر ئهوهیان که خوای میهرهبان مۆڵهتی بدات و قسهی جوان و بهجێ پێشکهش بکات.
ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا ( 39 )
ئهو ڕۆژه ڕۆژێکی حهق و ڕاسته و بهڕێوهیه.. جا ئهوهی دهیهوێت با بهرهو لای پهروهردگاری ڕێگه بگرێته بهر.
إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا ( 40 )
بهڕاستی ئێمه ئێوهمان ئاگادار کردووه لهوهی که سزایهکی نزیک بهڕێوهیه، ئهو ڕۆژه ڕۆژێکه که ئادهمیزاد سهیری دهستپێشخهری خۆی دهکات، خوانهناسیش دهڵێت.. خۆزگه ههر خاک بوومایه (ئاوا زیندوو نهکرامایهتهوه و گیرم نهخواردایه).
