اختر القاريء
كوردی
سورهتی الفجر - تعداد آیات 30
وَالْفَجْرِ ( 1 ) 
سوێند به بهرهبهیان.
وَلَيَالٍ عَشْرٍ ( 2 )
سوێندم بهو شهوانهی که ده شهون (ههندێک دهڵێن ده شهوی کۆتایی ڕهمهزانه، ههندێکیش دهڵێن ده شهوی سهرهتای مانگی ذی الحجهیه که کاتی ئهنجامدانی حهجه، ههردوو بۆنهکهش پیرۆزن).
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ( 3 )
سوێند به ئهو شتانه که جووتن، ههروهها سوێند به ههموو ئهو شتانهی که تاکن (یاخود سوێند به شهوه جووت و شهوه تاکهکان)
وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ ( 4 )
به ههموو شهوێک کاتێک تێدهپهڕێت (له سهرهنجامی سوڕانهوهی زهوی بهدهوری خۆیدا).
هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ ( 5 )
ئایا لهو شتانهدا سوێندی شایسته نییه بۆ کهسێك خاوهنی عهقڵ و بیروهۆش بێت؟!
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ( 6 )
ئایا نهتزانیووه پهروهردگاری تۆ چی کرد به هۆزی عاد.
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ( 7 )
که ئهویش هۆزی (ارم) و خاوهنی پایهی بهرزو کۆڵهکه و نیرگهی درێژ بوون (قهومی عاد له شاری ئیرهم که باڵابهرزو تێکسمڕاو بوون، خانووبهره و کۆشک و تهلاری گهوره و بهرزیان دروست دهکرد).
الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ ( 8 )
له سهردهمی ئهواندا له هیچ شار و شوێنێکدا، کۆشك و تهلاری وهک ئهوهی ئهوان دروست نهکراوه.
وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ( 9 )
ئایا نهتزانیووه قهومی ثمودیش خوا چی لێکردن، ئهوانهی له دۆڵ و شیوهکانهوه بهردیان دهتاشی و دهیانگواستهوه بۆ ناو قهدی چیاکان و لهوێ خانوویان دروست دهکرد؟
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ ( 10 )
ههروهها فیرعهونی خاوهن ئههرامهکان، (چ کۆشک و بینایهکی مهحکهمیان وهکو مێخ دادهکوتی به زهویدا).
الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ ( 11 )
ئهوانهی که ستهمیان بهرپاکرد له وڵاتداو خهڵکیان دهچهوسانهوه.
فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ ( 12 )
جا خراپه و تاوان و گوناهی زۆریان ئهنجامدهدا.
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ( 13 )
(دوای ماوهیهکی دیاریکراو) پهروهردگاری تۆ سزاو خهشـم و قینی خۆی ڕژاند بهسهریاندا و تهفرو تونای کردن.
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ ( 14 )
بهڕاستی پهروهردگاری تۆ ههمیشه و بهردهوام ئامادهیه که تۆڵه له ستهمکاران بسێنێت.
فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ ( 15 )
جا کاتێک ئادهمیزاد لهلایهن پهروهردگاریهوه تاقی دهکرێتهوه، زێزی لێ دهنێت و نازو نیعمهتی بهسهردا دهڕێژێت، دهڵێت: (به خوا وا دیاره) پهروهردگارم خۆشی دهوێم ڕێزم ههیه لای.
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ ( 16 )
بهڵام کاتێک تاقی دهکاتهوه و ڕزق و ڕۆزی کهمی پێدهبهخشێت و لێی دهگرێتهوه دهڵێت: وا دیاره پهروهردگارم منی خۆش ناوێت و ڕقی لێمه و ڕیسوای کردووم.
كَلَّا ۖ بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ ( 17 )
نهخێر ئهو شتانه، هیچی وا نیه، (نهبهخشین مانی ڕێز و قهدره، نهلێگرتنهوه مانای بێ ڕێزی و بێ قهدرییه، بهڵکو ئێوه (سهرهڕای ئهو بیرو بۆچوونه چهوتانهتان) ڕێزی ههتیو ناگرن ونازی پێنادهن.
وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ ( 18 )
هانی یهکتر نادهن بۆ ئهوهی خۆراک ببهخشن بهههژار و نهداران.
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا ( 19 )
میڕاتی دهخۆن و ههمووی دهماشنهوه (حهق خزمان و نهدارانی لێ نادهن).
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ( 20 )
ماڵ و سامان و دارایشتان زۆر خۆشدهوێت (رهچاوی حهڵاڵ و حهرام ناکهن).
كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا ( 21 )
نهخێر، (ههر ئاوا بۆتان نالوێت)، کاتێك دێت که زهوی ورد و خاش دهکرێت و لهناکاو دهدرێت بهیهکدا.
وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا ( 22 )
پهروهردگارت دێت و فریشتهکانیش پۆل پۆل (هاتنی پهروهردگاری مهزن خۆی نهبێت کهس نازانێت چۆنه).
وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ ( 23 )
ئهو ڕۆژه دۆزهخ دههێنرێت و نیشان دهدرێت، جا ئهو ڕۆژه (ئادهمیزادی بێ باوهڕ) دهزانێت چ پهندێکی بهسهر خۆی هێناوه، بهڵام تازه بهخۆدا هاتنهوه و پهشیمانی هیچ سوودێکی نیه و دادی نادات؟!
يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي ( 24 )
(ئهوسا به کهساسی و ههناسهی ساردهوه) دهڵێت: خۆزگه بۆ ئهم ژیانهم دهست پێشخهریم بکردایه.
فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ( 25 )
جا ئیتر ئهو ڕۆژه کهس وهک خوا بهخشم و قین نیه له بێ باوهڕان، لهبهرئهوه سزایهکیان دهدات که کهس ناتوانێت سزای لهو چهشنه بدات.
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ( 26 )
کهسیش وهک ئهو زاته (بێ باوهڕان) نابهستێتهوه و بهندیان ناکات.
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ( 27 )
(شایانی باسه به ئیماندارای سهرفراز له سهرهمهرگدا دهوترێت) ئهی خاوهنی دڵ و دهروونی پڕ له ئارامی (ئهی ئادهمیزادی ژیر و هۆشمهند که له تهمهنی کۆتای دنیادا پهروهردگارت ناسی و بهجوانی دهتپهرست...).
ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً ( 28 )
بگهڕێرهوه بۆ لای پهروهردگارت که تۆ لهو ڕازیت و ئهویش له تۆ ڕازیه.
فَادْخُلِي فِي عِبَادِي ( 29 )
ده بچۆره ڕیزی بهنده چاکه نازدار و بهڕێزهکانمهوه.
وَادْخُلِي جَنَّتِي ( 30 )
بچۆره بهههشته خۆشه ڕازاوهکهمهوه.
