كوردی
سورهتی مريم - تعداد آیات 98
كهيعص
( 1 )
سهرنجی سهرهتای سورهتی (البقرة) بده.
ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيَّا
( 2 )
(ئهی پێغهمبهر (صلی الله علیه و سلم)، ئهم باسه) باسی ڕهحمهتی پهروهردگارته، دهربارهی بهندهی خۆی زهکهریا.
إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ نِدَاءً خَفِيًّا
( 3 )
کاتێک له (پهرستگای خۆیدا) هانا و هاواری برد بۆ پهروهردگاری بهپهنهانی.
قَالَ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّي وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَيْبًا وَلَمْ أَكُن بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِيًّا
( 4 )
وتی: پهروهردگارا، بهڕاستی من ئێسکهکانم لاواز بوون و قژی سهرم ههر ههمووی سپێتی دایگرتووه، بهڵام من ههرگیز له دوعاو پاڕانهوهم له زاتی تۆ نائومێد نهبووم و (دهستت نهناوه بهڕوومهوه).
وَإِنِّي خِفْتُ الْمَوَالِيَ مِن وَرَائِي وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا فَهَبْ لِي مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا
( 5 )
بهڕاستی من لهوه ترساوهم که خزم و خوێشان عهشرهت دوای مردنم سهگهردان بن، (چونکه کهسێکی وایان تیادا بهدی ناکهم که شایستهی گهیاندنی پهیامهکهت بێت، خۆت دهزانیت) خێزانکهشم منداڵی نابێت، بۆیه داواکارم له لهبهخششی خۆت بههرهوهرم بکه و منداڵێکم پێ ببهخشیت که بتوانێت جێگهی من بگرێتهوه.
يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ ۖ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا
( 6 )
تا میراتی پێغهمبهرایهتی من و نهوهی یهعقوب وهرربگرێت، ههروهها پهروهردگارا بیکه بهکهسێکی وا، کهتۆش و بهنده چاکهکانیشت لێی ڕازی بن (ئهوهنده چاکهکارو چاکهخوازو دیندار بێت).
يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَىٰ لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِيًّا
( 7 )
خوای گهوره نزاکهی گیراکردو فهرمووی: ئهی زهکهریا بهڕاستی ئێمه مژدهت دهدهینێ بهوهی که کوڕێکت پێ دهبهخشین و ناویشی - یهحیا - یه، پێش ئهو کهسمان هاوناوی ئهو نهکردووه.
قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا
( 8 )
زهکهریا وتی: پهروهردگارا به چ شێوهیهک کوڕم پێ دهبهخشیت، لهکاتێکدا هاوسهرهکهشم منداڵی نابێت و منیش گهیشتوومهته ئهوپهڕی پیری و پهککهوتهیی (بهڵام ههموو شت لای تۆ ئاسانه).
قَالَ كَذَٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِن قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْئًا
( 9 )
وتی: پهروهردگاری تۆ ههر بهو شێوهیه بڕیاری داوه و فهرمووشیهتی ئهوکاره لای من زۆر ئاسانه، بهڕاستی پێش تریش تۆم دروستکردووه، وهنهبێت شتێکت بوو بیت (نه ناوت ههبووه نه بوون)...
قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّي آيَةً ۚ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَ لَيَالٍ سَوِيًّا
( 10 )
زهکهریا وتی: پهروهردگارا نیشانهیهکم پێ ببهخشه تادڵنیابم، که ئهو مژدهیه هاتۆتهدی، خوای گهوره فهرمووی: نیشانهو بهڵگهت ئهوهیه (لهسهر بوونی ئهو کوڕه) که تۆ ناتوانیت سێ شهوی تهواو (به ڕۆژهکانیهوه) قسه لهگهڵ خهڵکیدا بکهیت!
فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَىٰ إِلَيْهِمْ أَن سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِيًّا
( 11 )
(ئهوسا دوای دڵنیابوون) له پهرستگاکهی هاته دهرهوه بۆ ناو قهومهکهی و ئاماژهی بۆ کردن (که له بهرامبهر نازو نیعمهت و بهخششهکانی خواوه) بهیانیان و ئێواران تهسبیحات و ستایش بکهن.
يَا يَحْيَىٰ خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ ۖ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا
( 12 )
(پاشان که یهحیا گهوره بوو فهرمانمان پێدا) ئهی یهحیا کتێبی (تهورات) بهتوندی بگرهو پابهندی بهو ههر له تهمهنی نهوجهوانیدا، توانای جیاکردنهوهی ڕاست و ناڕاستمان پێبهخشی، به دادوهرێکی ڕێک و پێک کێشهی خهڵکهکهی چارهسهر دهکرد.
وَحَنَانًا مِّن لَّدُنَّا وَزَكَاةً ۖ وَكَانَ تَقِيًّا
( 13 )
یهحیا دڵ و دهروونێکی پڕ له سۆزو خۆشهویستی و پاک و خاوێنی ههبوو که لهلایهن خۆمانهوه پێمان بهخشیبوو و ئهو زۆر خواناس و پارێزگار بوو.
وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُن جَبَّارًا عَصِيًّا
( 14 )
ههروهها چاک ڕهفتارو جوان ڕهفتار بوو لهگهڵ باوک و دایکیدا، وهنهبێت ئهو کهسێکی دڵرهق و یاخی و نالهبار بوو بێت.
وَسَلَامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا
( 15 )
درودو سهلامی خوای لهسهر بیت له ڕۆژهدا که له دایک بوو و لهو ڕۆژهدا که وهفات دهکات، لهو ڕۆژهشدا که ههڵدهستێت و زیندوو دهبێتهوه.
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ إِذِ انتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَكَانًا شَرْقِيًّا
( 16 )
ئهی پێغهمبهر (صلی الله علیه وسلم) له قورئاندا باسی بهسهرهاتی مهریهم یاد بکه، کاتێک کهنارگیری کرد له کهسوکاری و شوێنێکی له ڕۆژههڵاتی (بیت المقدس) ههڵبژارد (بۆ خواپهرستی).
فَاتَّخَذَتْ مِن دُونِهِمْ حِجَابًا فَأَرْسَلْنَا إِلَيْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِيًّا
( 17 )
ئینجا لهنێوان خۆی و ئهواندا پهردهیهکی ڕایهڵ کرد (تادوور لهخهڵکی بهسۆزهوه خواپهرستی بکات) ئێمهش جوبرهئیلی فریشتهمان نارد بۆ لای، وهکو بهشهرێکی تهواو (خۆی خسته بهرچاوی).
قَالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمَٰنِ مِنكَ إِن كُنتَ تَقِيًّا
( 18 )
مهریهم وتی: بهڕاستی من پهنا دهگرم به خوای میهرهبان له تۆ ئهگهر کهسێکی به تهقواو لهخواترس بیت.
قَالَ إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا
( 19 )
جوبرهئیل وتی: (مهترسه) دڵنیابه من تهنها نێردراوی پهروهردگاری تۆم، تا منداڵێکی خاوێنت پێ ببهخشم.
قَالَتْ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ وَلَمْ أَكُ بَغِيًّا
( 20 )
مهریهم وتی: جا چۆن من منداڵم دهبێت، لهکاتێکدا هیچ بهشهرێک توخنم نهکهوتووه و داوێن پیسیش نهبووم.
قَالَ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ ۖ وَلِنَجْعَلَهُ آيَةً لِّلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِّنَّا ۚ وَكَانَ أَمْرًا مَّقْضِيًّا
( 21 )
جوبرهئیل وتی: ئهو قسانهی تۆ ڕاست و دروستن، بهڵام ئهوه بڕیاری پهروهردگاره و دهفهرموێت: ئهوکاره لای من ئاسانه (که بهبێ باوک ئهو منداڵه بهێنمه کایهوه)، بۆ ئهوهی بیکهمه نیشانهو موعجیزهیهک بۆ خهڵکی، ههروهها ڕهحمهتێکی تایبهتیش بێت لهلایهن ئێمهوه، ئیتر ئهو کارهش بڕیاری لهسهر دراوه و بڕاوهتهوه.
فَحَمَلَتْهُ فَانتَبَذَتْ بِهِ مَكَانًا قَصِيًّا
( 22 )
دهستبهجێ مهریهم سکی پڕ بوو، (بهغهم و پهژارهوه) بهرهو شوێنێکی دوور ڕۆیشت.
فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنتُ نَسْيًا مَّنسِيًّا
( 23 )
ئینجا ژانی منداڵبوون گرتی و بردی بۆ لای قهدی دارخورمایهک، (بهدهم ئاهو ناڵهوه) دهیوت: پێش ئهم حاڵته بمردمایهو وهک شتێکی بێ نرخ فهرامۆش بکرامایه.
فَنَادَاهَا مِن تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِي قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا
( 24 )
(ئهو منداڵهی که له داوێنی بهربۆوه) له ژێریهوه (بانگی کردو وتی: دایه گیان) خهفهت مهخۆ، ئهوهته پهروهردگارت به بهردهمتدا جۆگهلهیهکی جاری کردووه.
وَهُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَيْكِ رُطَبًا جَنِيًّا
( 25 )
ئهو دارخورمایهش (که پاڵت پێوهداوه) کهمێک ڕایوهشێنه خورمای گهییوت بهسهردا دهبارێنێت.
فَكُلِي وَاشْرَبِي وَقَرِّي عَيْنًا ۖ فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَٰنِ صَوْمًا فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنسِيًّا
( 26 )
ئینجا لهو خورمایه بخۆ، لهو ئاوهیش بخۆرهوه، خهمیشت نهبێت، ئهگهر کهسێکت له خهڵکی بینی و (پرسیاری لێ کردی)، ئهوه به ئیشارهت تێی بگهیهنه پێی بڵێ: بهڕاستی من بڕیارمداوه و نهزرم کردووه به ڕۆژوو بم بۆ خوای میهرهبانم، لهبهر ئهوه ئهمڕۆ من ههرگیز قسه لهگهڵ کهسدا ناکهم.
فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ ۖ قَالُوا يَا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئًا فَرِيًّا
( 27 )
ئهوسا مهریهم منداڵی نازداری خۆی له باوهش گرت و بردی بۆ لای خزم و کهس و کاری (ههموو بهسهرسامیهوه) وتیان: ئهی مهریهم بهڕاستی کارێکی نالهبارو ئابڕووبهرت ئهنجامداوه.
يَا أُخْتَ هَارُونَ مَا كَانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِيًّا
( 28 )
ئهی خوشکی هاروون (لهبهر تهقواو خواناسی ئهو ناز ناوهیان پێدابوو) تۆ نه باوکت کهسێکی خراپ و (شهرواڵ پیس بووه) نه دایکیشت ئافرهتێکی داوێن پیس!!
فَأَشَارَتْ إِلَيْهِ ۖ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَن كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا
( 29 )
(مهریهمیش هیچی نهگوت) بهڵکو ئاماژهی بۆ ڕۆڵهی نازداری کرد (تا لهو بپرسن)، ههموو (به سهرسامیهوه) وتیان: چۆن قسه لهگهڵ منداڵی ناو بێشکهدا دهکرێت.
قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا
( 30 )
(ئینجا منداڵی ساوا هاته گفت و بهدهنگه ناسکهکهی) وتی: بهڕاستی من بهندهی خوام، کتێبی ئینجیلی پێ بهخشیووم و کردوومی به پێغهمبهری خۆی.
وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا
( 31 )
منی موبارهک و پیرۆزیش کردووه له ههر کوێدا بم و ئامۆژگاری کردووم که نوێژهکانم ئهنجام بدهم و له زهکاتدانیش درێغی نهکهم ههتا له ژیاندا ههم.
وَبَرًّا بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّارًا شَقِيًّا
( 32 )
(ههروهها فهرمانی پێداوم که) چاک ڕهفتار بم لهگهڵ دایکم دا و نهیکردووم بهکهسێکی زۆرداو بهدرهفتار..
وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا
( 33 )
سڵاوی پهروهردگارم لهسهره ئهو ڕۆژهی که لهدایک بووم و ئه ڕۆژهش که دهمرم، ئهو ڕۆژهش که زیندوو دهکرێمهوه.
ذَٰلِكَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ ۚ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِي فِيهِ يَمْتَرُونَ
( 34 )
ئا ئهوهیه عیسای کوڕی مهریهم، ههر ئهوهشه قسهی ڕاست و دروست دهربارهی، که ئهوانه (واته جووهکان) گومان بهدهوریدا دروست دهکهن (گاوران، بهکوڕی خوا له قهڵهمی دهدهن).
مَا كَانَ لِلَّهِ أَن يَتَّخِذَ مِن وَلَدٍ ۖ سُبْحَانَهُ ۚ إِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ
( 35 )
بێگومان ناگونجێت بۆ خوای گهوره، کهس بکاته ڕۆڵهی خۆی (چونکه پێوستی پێی نیه) پاکی و بێگهردی شایستهی ئهوه، کاتێک ههرشتێک بڕیار بدات، ئهوه بهڕاستی تهنها ئهوهندهی دهوێت که فهرمان بدات و بڵێت: ببه، دهستبهجێ دهبێت.
وَإِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ
( 36 )
بهڕاستی ههر خوا پهروهردگاری منیش و پهروهردگاری ئێوهشه، کهوابوو بیپهرستن، ئهمهیه ڕێبازی ڕاست و دروست (ڕێبازی دینداری و سهرفرازی ههردوو جیهان).
فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ ۖ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ
( 37 )
(لهگهڵ ئهو ههموو ڕاستیانهدا) ئینجا یهکسهر گرۆو دهستهکان له نێو خۆیاندا ڕاو بۆچوونی جیاوازیان بۆ پهیدا بوو، هاوارو ئاهو ناڵه بۆ ئهوانهی که بێ باوهڕن و (بڕوا بهو ڕاستیانه ناکهن) کاتێک قیامهت بهرپا دهبێت و دیمهنی سامناک و بهسهرهاتی گهوره دهبینن (که ئێسته بهدووری دهزانن).
أَسْمِعْ بِهِمْ وَأَبْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنَا ۖ لَٰكِنِ الظَّالِمُونَ الْيَوْمَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
( 38 )
ئهو ڕۆژهی (که ئهو خوانهناسانه) ئاماده دهکرێن و دێن بۆ لامان، (زۆر سهیره!) ئای که چهنده دهزگای بیستن و بینینیان بههێزه، بهڵام ستهمکاران ئهمڕۆ له گومڕاییهکی ئاشکرادا دهژین.
وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
( 39 )
ئهی پێغهمبهر (صلی الله علیه وسلم)، ستهمکاران ئاگادار بکه له ڕۆژی ئاهو ناڵه و پهشیمانی کاتێک کار له کار ترازاوه، لهکاتێکدا ئهوانه له غهفڵهتدان و باواڕ ناهێنن.
إِنَّا نَحْنُ نَرِثُ الْأَرْضَ وَمَنْ عَلَيْهَا وَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ
( 40 )
بهڕاستی سهرهنجام ههرئێمه دهبینهوه خاوهن و میراتگری سهر زهوی و ههموو ئهوانهی که له سهریهتی و بۆ لای ئێمهش دهگهرێنهوه.
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا
( 41 )
ههروهها له قورئاندا باسی (گۆشهیهک له بهسهرهاتی) ئیبراهیم بۆ ئهو خهڵکه بگێڕهوه، بهڕاستی ئهو کهسایهتیهکی ڕاستگۆ بوو، له پێغهمبهرانیش بوو.
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا يَسْمَعُ وَلَا يُبْصِرُ وَلَا يُغْنِي عَنكَ شَيْئًا
( 42 )
کاتێک بهباوکی وت: باوکی بهڕێزم! ئهوه تۆ بۆچی شتێک دهپهرستیت که نهگوێ بیسته، نهکهس بهرچاو ڕوون و ڕۆشنبیر دهکات، نه هیچ سوودێکت پێ دهگهیهنێت.
يَا أَبَتِ إِنِّي قَدْ جَاءَنِي مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ يَأْتِكَ فَاتَّبِعْنِي أَهْدِكَ صِرَاطًا سَوِيًّا
( 43 )
ئهی باوکی بهنرخم! بهڕاستی ئهو زانستی و زانیاریهی که بۆ من هاتووه، (دهربارهی دهسهڵات و توانای بهدیهێنهری ئهم جیهانه) بێگومان بۆ تۆ نههاتووه، کهواته پهیڕهوی من بکه ڕێنمووییت دهکهم بۆ ڕێگه و ڕێبازێکی ڕاست و دروست.
يَا أَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّيْطَانَ ۖ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلرَّحْمَٰنِ عَصِيًّا
( 44 )
ئهی باوکی ئازیزم! شهیتان مهپهرسته، چونکه بهڕاستی شهیتان یاخی یه له خوای میهرهبان و سهرکهشیی کردووه.
يَا أَبَتِ إِنِّي أَخَافُ أَن يَمَسَّكَ عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ فَتَكُونَ لِلشَّيْطَانِ وَلِيًّا
( 45 )
ئهی باوکی بهرێزم! بهڕاستی من دهترسم سزایهک لهلایهن خوای میهرهبانهوه یهخهت پێ بگرێت، ئهوکاته ئیتر دهبیته یارو یاوهرو پشتتگیری شهیتان.
قَالَ أَرَاغِبٌ أَنتَ عَنْ آلِهَتِي يَا إِبْرَاهِيمُ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ ۖ وَاهْجُرْنِي مَلِيًّا
( 46 )
(باوکی ئیبراهیم بهسهغڵهتیهوه) وتی: بۆچی ئهی ئیبراهیم تۆ (ئهوهنده) له خواکانی من بێزاری، بهڕاستی ئهگهر کۆڵ نهدهیت و واز نههێنیت (چاوپۆشیت لێ ناکهن و) بێگومان بهرد بارانت دهکهم، بڕۆ، ون به لهبهرچاوم ههر نهتبینمهوه.
قَالَ سَلَامٌ عَلَيْكَ ۖ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّي ۖ إِنَّهُ كَانَ بِي حَفِيًّا
( 47 )
ئیبراهیم وتی: سڵاوت لێ بێت (وا من دهڕۆم) لهمهولا داوای لێخۆشبوون و (هیدایهتت) له پهروهردگارم بۆ دهخوازم، چونکه ئهو زاته زۆر منی خۆش دهوێت و ڕێزی بۆ داناوم.
وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُو رَبِّي عَسَىٰ أَلَّا أَكُونَ بِدُعَاءِ رَبِّي شَقِيًّا
( 48 )
وا من دوور دهکهومهوه و کهنارگیری دهکهم، له ئێوه و لهو شتانهی که لهجیاتی خوا دهیپهرستن، من تهنها هاناو هاوار بۆ پهروهردگارم دهبهم و ههر ئهو دهپهرستم، ئومێدهوارم که پهروهردگارم نائومێد و ڕهنجهڕۆم نهکات و دوعاو نزاو پهرستنم لێ وهربگرێت.
فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۖ وَكُلًّا جَعَلْنَا نَبِيًّا
( 49 )
جا کاتێک ئیبراهیم ڕۆیشت و دوور کهوتهوه لهو خهڵکه گومڕایه و لهو شتانهی که له جیاتی خوا دهیانپهرست، ئێمه ئیسحاقمان پێبهخشی و به ئیسحاقیش، یهعقوبمان بهخشی، ههریهک لهوانیشمان کرده پێغهمبهر.
وَوَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيًّا
( 50 )
ئێمه له ڕهحم و بهخشندهیی خۆشمان ههموویانمان بههرهوهر کردو ئێمه زمانی خهڵکی دیندارمان هێناوهته گۆ که (ههتا دنیا دنیایه) باسی ئهوانه بهچاکی و پاکی و بڵندی بکهن.
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مُوسَىٰ ۚ إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا
( 51 )
یادی موساش باس بکه له قورئاندا، بهڕاستی ئهویش کهسێکی ههڵبژارده و دڵسۆزو پێغهمبهر فرستاده بوو.
وَنَادَيْنَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيًّا
( 52 )
لهلای ڕاستی کێوی - طور - هوه بانگمان لێ کرد، لهکاتی گفتوگۆی نهێنیدا نزیکمان خستهوه.
وَوَهَبْنَا لَهُ مِن رَّحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِيًّا
( 53 )
ههروهها بهرهحمهت و بهخشندهیی خۆمان هاروونی برایمان کرده پێغهمبهر و (هاوکار) بۆی.
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا
( 54 )
ئیسماعیل یش باس بکه له قورئاندا، به ڕاستی ئهو له بهڵێن و پهیمانهکانیدا ڕاستگۆ بوو، ئهو پێغهمبهرو ڕهوانه کراوی خوا بوو.
وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا
( 55 )
(ئیسماعیل) ههمیسشهو بهردهوام، فهرمانی دهدا به خێزانی و خزمانی، که نوێژهکانیان (به ڕێک و پێکی و له کاتی خۆیدا) ئهنجام بدهن و زهکاتیش فهرامۆش نهکهن و ئهو لای پهروهردگاری شیایستهی ڕێزو ڕهزامهندی بوو.
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا
( 56 )
ههروهها له قورئاندا باسی ئیدریس بکه، چونکه ئهویش پێغهمبهرێکی زۆر ڕاستکارو ڕاستگۆ بوو..
وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا
( 57 )
بۆیه ڕێزی زۆرمان لێگرت و پایهدارو بهرزو بڵندمان کرد له جێگه و ڕێگهی تایبهتدا.
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ مِن ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا ۚ إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَٰنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا ۩
( 58 )
ئا ئهوانه کهسانێکن که خوای گهوره نازو نیعمهتی بهسهردا ڕشتوون له پێغهمبهران، له نهوهی ئادهم و ئهوانهش (که له کهشتیهکهدا) لهگهڵ نوحدا سوارمان کردن و له نهوهی ئیبراهیم و یهعقوب و لهوانهی که هیدایهتمان داون و ههڵمان بژاردوون، ئهوانه، ههرکاتێک ئایهتهکانی خوای میهرهبانیان بهسهردا بخوێنرێتهوه، به پهله سوژده دهبهن و ئهسرین له دیدهیان دهبارێت، (له سۆزو خۆشهویستی پهروهردگاریان دڵانی پڕ له نوورو ئیمانیان دهکوڵێت) و دهگرین.
فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ ۖ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا
( 59 )
له دوای ئهوان کهسانێک له نهوهکانیان بوونه جێنشین، که نوێژهکانیان بهزایه داو شوێنی ئارهزووهکانی نهفسیان کهوتن، ئهوانه تووشی گومڕای و سهرگهردانی و سزا دهبن (له دنیاو قیامهتدا).
إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ شَيْئًا
( 60 )
جگه لهوانهی که تهوبه دهکهن و باوهڕی دامهزراو دههێنن و کارو کردهوهی چاک ئهنجام دهدهن، ئا ئهوانه دهچنه بهههشتهوه و هیچ جۆره ستهمێکیان لێ ناکرێت.
جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَٰنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ ۚ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا
( 61 )
ئهو بهههشته پڕ له باخه چڕانهی که خوای میهرهبان بهڵێنی به بهندهکانی داوه له جیهانی شاراوهدا، بهڕاستی ئهو بهڵێنهی خوا، بهڕێوهیه و ههر دێته دی.
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا ۖ وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا
( 62 )
ئهوسا لهوێ هیچ گوفتارێکی نابهجێ نابیسن، جگه له سڵاو کردن و (گوفتاری خۆش و بهجێ) نهبێت، له بهیانیان و ئێواراندا (له ههموو کاتێکدا) ڕزق و ڕۆزی (خواردن و خواردنهوهی خۆش و بهتام) بۆیان ئامادهیه.
تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِيًّا
( 63 )
ئهو بهههشت و شوێنه خۆشه، بهو بهندانهمان دهبهخشین و دهیانکهینه خاوهنی، که خواناس و پارێزکارن.
وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ ۖ لَهُ مَا بَيْنَ أَيْدِينَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَيْنَ ذَٰلِكَ ۚ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيًّا
( 64 )
(ماوهیهک وهحی وهستا، پێغهمبهر (صلی الله علیه وسلم) له فریشته جوبرهئیلی پرسی، خوای گهورهش له قورئاندا وهڵامی دایهوه): ئێمه تهنها بهفهرمانی پهروهردگارت نهبێت دانابهزین، ههرچی داهاتوو ڕابوردوومان ههیهو ئهوهش له نێوانیاندا ههیه، بۆ ئهو پهروهردگارهیه، وهنهبێت پهروهردگاری تۆ هیچ شتێک فهرامۆش بکات.
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا
( 65 )
ئهو زاته پهروهردگاری ئاسمانهکان و زهوی و ههموو دروستکراوانی نێوانیانه، کهواته، ههر ئهو بپهرسته و زۆر بهردهوام و خۆگربه له پهرستنیدا، ئایا کهس شک دهبهیت هاوناوی ئهو و هاوتای ئهو بێت؟ (خاوهنی سیفهتی بهرزو بڵندو پیرۆز بێت وهک ئهو؟!).
وَيَقُولُ الْإِنسَانُ أَإِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَيًّا
( 66 )
ئادهمیزادی (بێ باوهڕ) دهڵێت: ئایا کاتێک مردم، جارێکی تر له ئایندهدا زیندوو دهکرێمهوه؟!.
أَوَلَا يَذْكُرُ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْئًا
( 67 )
باشه ئاخر ئادهمیزاد بۆ ئهوه یاد ناکات بهڕاستی ئێمه پێشتر ڕدوستمان کرد، ههر هیچ نهبوو؟
فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا
( 68 )
سوێند به پهروهردگارت خوانهناسان و شهیتانهکان کۆ دهکهینهوه، پاشان ههموویان به دهوری دۆزهخدا بهچۆکدا دههێنین و (دهیانخهینه ناوی).
ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَٰنِ عِتِيًّا
( 69 )
لهوهودوا له ههر گرۆ و دهستهیهک، ئهوانه دهردهکێشین که زۆر یاخی بوون له خوای میهرهبان (دژایهتی دین و بهرنامهکهیان دهکرد).
ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَىٰ بِهَا صِلِيًّا
( 70 )
پاشان زۆرچاک ئاگادارین بهوهی کهکێ لهوانه لهپێشترو شایستهتره بهوهی که زوو بخرێته ناو ئاگری دۆزهخهوه (تا ببرژێت تیایدا).
وَإِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا ۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ حَتْمًا مَّقْضِيًّا
( 71 )
ئێوه (خهڵکینه) کهستان نی یه تێپهڕ نهکات بهسهر دۆزهخدا، (ئیمانداران بۆ ئهوهی زیاتر قهدری بهههشت و ڕهحمهتی خوا بزانن، کافران بۆ ئهوهی بکهونه ناوی) ئهم پێشهاته بڕیاردراوه ههر جێبهجێ دهکرێت.
ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوا وَّنَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا
( 72 )
لهوهودوا ئهوانه ڕزگار دهکهین که پارێزکارو خواناس بوون، ستهمکارانیش لهناو دۆزهخدا بهچۆکدا دههێنین.
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَيُّ الْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌ مَّقَامًا وَأَحْسَنُ نَدِيًّا
( 73 )
کاتێک ئایهتهکانی ئێمه بهسهر بێ باوهڕاندا به ڕوون و ئاشکرا بخوێنرێتهوه، ئهوانهی که بێ باوهڕ بوون بهوانه دهڵێن که باوهڕیان هێناوه: باشه کام لهو دوو دهستهیه، جێگهو ڕێگهی خۆش و ژیانی پڕ عهیش و نۆشی بۆ لواوه!! (نهفامان پێوهریان ژیانی دنیای تهمهن کۆتایه).
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَرِئْيًا
( 74 )
چهندهها قهوم و خهڵکی نالهبارمان پێش ئهمان لهناوداوه، کهلوپهل و ناوماڵیان لهمان چاکتر بووه، سیماو قیافهشیان لهمان ڕێکو پێکتر بووه (کوان؟... له کوێن؟... بۆ دیار نین؟...).
قُلْ مَن كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَٰنُ مَدًّا ۚ حَتَّىٰ إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضْعَفُ جُندًا
( 75 )
(ئهی پێغهمبهر (صلی الله علیه وسلم) تۆ) بڵێ: ئهوهی له گومڕایی دایه باههرخوای میهرهبان تهمهنی درێژو ماڵ و سامان و دنیای پێ ببهخشێت (بهچی دهچێت، بۆ کوێی دهبات، ئهپهڕی ئهوهیه) ههتا کاتێک ئهو ههڕهشانه دهبینن کهلێیان دهکرێت، یان سزاو ئازاری دنیایه، یان بهرپابوونی قیامهته، جا خوانهناسان لهئایندهدا دهزانن کێ جێگه و ڕێگهی ناخۆشهو کێ لهشکرو سهربازانی لاوازه.
وَيَزِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ اهْتَدَوْا هُدًى ۗ وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ مَّرَدًّا
( 76 )
(لهولاشهوه) ئهوانهی ڕێبازی هیدایهتیان گرتۆتهبهر خوا زیاتر هیداتیان دهدات، بهڵام دڵنیابن کردهوه چاکهکان که بهرههمیان دهمێنێتهوه پاداشتیان چاکتره لای پهروهردگارت باشترین سهرهنجامیشه.
أَفَرَأَيْتَ الَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَقَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالًا وَوَلَدًا
( 77 )
ئایا ئهو جۆره کهسانهت بینیووه، که باوهڕی بهئایات و فهرمانهکانی ئێمه نیهو دهڵێت: سوێند به خوا من سامان و کوڕو نهوهم پێ دهدرێت!
أَطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا
( 78 )
باشه، ئاخۆ (ئهو بهنده یاخیه) بهنهێنی و شاراوهکانی زانیووه، یاخود بهڵێنی وهرگرتووه له خوای میهرهبان (که دنیا به دڵی ئهو بێت؟!).
كَلَّا ۚ سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا
( 79 )
نهخێر، وانی یه (بهدڵی ئهو نابێت) ئهوهی که دهیڵێت له ئاییندهدا تۆماری دهکهین لهسهری و سزای دوور و درێژی بۆ ساز دهکهین.
وَنَرِثُهُ مَا يَقُولُ وَيَأْتِينَا فَرْدًا
( 80 )
بێگومان ئهوهی ئهو دهیڵێت: بهمیراتی لێی دهسێنینهوه، بهتهنهاش دێته لامان (بۆ لێپرسینهوه).
وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِّيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا
( 81 )
ئهو بێ باوهڕانه لهجیاتی خوا جۆرهها شتی تریان کردۆته خوای خۆیان تا پایهداری و دهسهڵاتیان (بهخهیاڵی خۆیان) دهست بکهوێت.
كَلَّا ۚ سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا
( 82 )
نهخێر، وانی یه (خهیاڵیان خاوه)، ئهو شتانهی ئهوان دهیپهرستن، (له ڕۆژی قیامهتدا) باواڕیان بهپهرستنی ئهوان نیه و ناڕهزایی دهردهبڕن، (بهڵکو به سهختی) دژایهتیان دهکهن و بهرپهرچیان دهدهنهوه.
أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا
( 83 )
ئایا نابینیت بهڕاستی ئێمه چۆن شهیتانهکان دهنێرینه سهر خوانهناسان، بهگهرمی هانیان دهدهن بۆ تاوان و گوناهو خراپه.
فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا
( 84 )
(ئه ی پێغهمبهر صلی الله علیه وسلم) پهلهیان لێ مهکه، چونکه بێگومان ئێمه بهوردی ههر ههموو کارو کردهوهیان بهژماره تۆمار دهکهین.
يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَٰنِ وَفْدًا
( 85 )
ڕۆژێک دێت ئێمه دهسته دهسته خواناس و پارێزکاران بۆ لای خوای میهرهبان به ڕێ دهکهین (تا بهدیداری شادببن و بیانخاته بهههشتهوه).
وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ وِرْدًا
( 86 )
تاوانبارو گوناهکارانیش بهپهلهو بهتینویهتی ڕابێچ دهکهین بۆ ناو دۆزهخ.
لَّا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا
( 87 )
ئهوانه خاوهنی تکا نین و کهس تکایان بۆ ناکات، مهگهر ئهو کهسهی که لهکاتی خۆیدا خوای میهرهبان بهڵێنی پێداوه که تکا بکات یان تکای بۆ بکرێت.
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا
( 88 )
(جوولهکه و گاورو بت پهرستان) دهیانوت: خوای میهرهبان ڕۆڵه و نهوهی بۆ خۆی داناوه!!
لَّقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا
( 89 )
سوێند بهخوا بهڕاستی بوختانێکی ناقۆڵاو دهکهن و گوفتارێکی ناشایسه و سهرسوڕهێنهر دهڵێن.
تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا
( 90 )
خهریکه ئاسمانهکان له ناقۆڵایی ئهو گوفتاره نابهجێیه، لهت و پهت ببێت، زهوی خهریکه شهق بهرێت و ڕؤبچێت، کێوهکانیش خهریکه بکهون و ورد و خاش ببن.
أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدًا
( 91 )
کاتێک که نهفامان بوونی ڕۆڵه و نهوهیان دایه پاڵ خوای میهرهبان.
وَمَا يَنبَغِي لِلرَّحْمَٰنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا
( 92 )
لهکاتیکدا بۆ خوای میهرهبان نههاتووه و ڕهوا نیه که نهوه بۆ خۆی بڕیار بدات.
إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا
( 93 )
هیچ کهسێک نی یه له ئاسمانهکان و زهویدا، که بهندهی ملکهچی خوای میهرهبان نهبێت.
لَّقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا
( 94 )
سوێند بهخوا بێگومان ههر ههموویانی سهرژمێر کردووه و یهک یهک ژمارهی کردوون (کهسی لێ ون نابێت)، ههر ههموویان ڕۆژی قیامهت دێنه پێشهوه، بۆ لای به تاک و تهنها (بێ پاسهوان و بێ کهس).
وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا
( 95 )
یهکه یهکهی ئهوخهڵکه به تاک و تهنهای دێت ئاماده دهکرێت لهبهردهم دادگای پڕ له دادوهری خوادا.
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا
( 96 )
بهڕاستی ئهوانهی که باوهڕیان هێناوه و کارو کردهوه چاکهکانیان ئهنجامداوه، له ئایندهدا خوای میهرهبان سۆزو خۆشهویستی و ڕێزی (تایبهتیان) بۆ ئاماده دهکات، (ههروهها له لایهن فریشتهکان و ئیمانداران و نیشتهجێکانی بهههشتهوه) خۆشهویست و ڕێزدارن.
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُّدًّا
( 97 )
جا بێگومان ئێمه ئهم قورئانهمان ئاسان کردووه و ههر بهزمانی تۆ ڕهوانهمان کردووه، بۆ ئهوهی مژدهی پێ بدهیت بهپارێزکارو خواناسهکان، ههروهها کهسانی سهرسهخت و کهللهڕهقی پێ بترسێنێت.
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا
( 98 )
ئێمه چهندهها قهوم و خهڵکی نالهبارمان پێش ئهمان لهناوبردووه، ئایا ههست دهکهیت که یهکێ لهوانه مابێت، یان سرتهیهک، چرپهیهک، مشهیهکیان، لێوه بێت؟!