മലയാളം
സൂറ അബസ - छंद संख्या 42
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ
( 1 )
അദ്ദേഹം മുഖം ചുളിച്ചു തിരിഞ്ഞുകളഞ്ഞു.
أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ
( 2 )
അദ്ദേഹത്തിന്റെ (നബിയുടെ) അടുത്ത് ആ അന്ധന് വന്നതിനാല്.
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ
( 3 )
(നബിയേ,) നിനക്ക് എന്തറിയാം? അയാള് (അന്ധന്) ഒരു വേള പരിശുദ്ധി പ്രാപിച്ചേക്കാമല്ലോ?
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ
( 4 )
അല്ലെങ്കില് ഉപദേശം സ്വീകരിക്കുകയും, ആ ഉപദേശം അയാള്ക്ക് പ്രയോജനപ്പെടുകയും ചെയ്തേക്കാമല്ലോ.
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ
( 5 )
എന്നാല് സ്വയം പര്യാപ്തത നടിച്ചവനാകട്ടെ
فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ
( 6 )
നീ അവന്റെ നേരെ ശ്രദ്ധതിരിക്കുന്നു.
وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ
( 7 )
അവന് പരിശുദ്ധി പ്രാപിക്കാതിരിക്കുന്നതിനാല് നിനക്കെന്താണ് കുറ്റം?
وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ
( 8 )
എന്നാല് നിന്റെ അടുക്കല് ഓടിവന്നവനാകട്ടെ,
وَهُوَ يَخْشَىٰ
( 9 )
(അല്ലാഹുവെ) അവന് ഭയപ്പെടുന്നവനായിക്കൊണ്ട്
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ
( 10 )
അവന്റെ കാര്യത്തില് നീ അശ്രദ്ധകാണിക്കുന്നു.
كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ
( 11 )
നിസ്സംശയം ഇത് (ഖുര്ആന്) ഒരു ഉല്ബോധനമാകുന്നു; തീര്ച്ച.
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ
( 12 )
അതിനാല് ആര് ഉദ്ദേശിക്കുന്നുവോ അവനത് ഓര്മിച്ച് കൊള്ളട്ടെ.
فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ
( 13 )
ആദരണീയമായ ചില ഏടുകളിലാണത്.
مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ
( 14 )
ഔന്നത്യം നല്കപ്പെട്ടതും പരിശുദ്ധമാക്കപ്പെട്ടതുമായ (ഏടുകളില്)
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ
( 15 )
ചില സന്ദേശവാഹകരുടെ കൈകളിലാണത്.
كِرَامٍ بَرَرَةٍ
( 16 )
മാന്യന്മാരും പുണ്യവാന്മാരും ആയിട്ടുള്ളവരുടെ.
قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ
( 17 )
മനുഷ്യന് നാശമടയട്ടെ. എന്താണവന് ഇത്ര നന്ദികെട്ടവനാകാന്?
مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ
( 18 )
ഏതൊരു വസ്തുവില് നിന്നാണ് അല്ലാഹു അവനെ സൃഷ്ടിച്ചത്?
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ
( 19 )
ഒരു ബീജത്തില് നിന്ന് അവനെ സൃഷ്ടിക്കുകയും, എന്നിട്ട് അവനെ (അവന്റെ കാര്യം) വ്യവസ്ഥപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ
( 20 )
പിന്നീട് അവന് മാര്ഗം എളുപ്പമാക്കുകയും ചെയ്തു.
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ
( 21 )
അനന്തരം അവനെ മരിപ്പിക്കുകയും, ഖബ്റില് മറയ്ക്കുകയും ചെയ്തു.
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ
( 22 )
പിന്നീട് അവന് ഉദ്ദേശിക്കുമ്പോള് അവനെ ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കുന്നതാണ്.
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ
( 23 )
നിസ്സംശയം, അവനോട് അല്ലാഹു കല്പിച്ചത് അവന് നിര്വഹിച്ചില്ല.
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ
( 24 )
എന്നാല് മനുഷ്യന് തന്റെ ഭക്ഷണത്തെപ്പറ്റി ഒന്നു ചിന്തിച്ച് നോക്കട്ടെ.
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا
( 25 )
നാം ശക്തിയായി മഴ വെള്ളം ചൊരിഞ്ഞുകൊടുത്തു.
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا
( 26 )
പിന്നീട് നാം ഭൂമിയെ ഒരു തരത്തില് പിളര്ത്തി,
فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا
( 27 )
എന്നിട്ട് അതില് നാം ധാന്യം മുളപ്പിച്ചു.
وَعِنَبًا وَقَضْبًا
( 28 )
മുന്തിരിയും പച്ചക്കറികളും
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا
( 29 )
ഒലീവും ഈന്തപ്പനയും
وَحَدَائِقَ غُلْبًا
( 30 )
ഇടതൂര്ന്നു നില്ക്കുന്ന തോട്ടങ്ങളും.
وَفَاكِهَةً وَأَبًّا
( 31 )
പഴവര്ഗവും പുല്ലും.
مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
( 32 )
നിങ്ങള്ക്കും നിങ്ങളുടെ കന്നുകാലികള്ക്കും ഉപയോഗത്തിനായിട്ട്.
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ
( 33 )
എന്നാല് ചെകിടടപ്പിക്കുന്ന ആ ശബ്ദം വന്നാല്.
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ
( 34 )
അതായത് മനുഷ്യന് തന്റെ സഹോദരനെ വിട്ട് ഓടിപ്പോകുന്ന ദിവസം.
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ
( 35 )
തന്റെ മാതാവിനെയും പിതാവിനെയും.
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ
( 36 )
തന്റെ ഭാര്യയെയും മക്കളെയും.
لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ
( 37 )
അവരില്പ്പെട്ട ഓരോ മനുഷ്യനും തനിക്ക് മതിയാവുന്നത്ര (ചിന്താ) വിഷയം അന്ന് ഉണ്ടായിരിക്കും.
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ
( 38 )
അന്ന് ചില മുഖങ്ങള് പ്രസന്നതയുള്ളവയായിരിക്കും
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ
( 39 )
ചിരിക്കുന്നവയും സന്തോഷം കൊള്ളുന്നവയും.
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ
( 40 )
വെറെ ചില മുഖങ്ങളാകട്ടെ അന്ന് പൊടി പുരണ്ടിരിക്കും.
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ
( 41 )
അവയെ കൂരിരുട്ട് മൂടിയിരിക്കും.
أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
( 42 )
അക്കൂട്ടരാകുന്നു അവിശ്വാസികളും അധര്മ്മകാരികളുമായിട്ടുള്ളവര്.