Shqip
Suretu Et Tekvir - Vargjet Numri 29
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ
( 1 )
Kur dielli të jetë mbështjellur (dhe errësohet),
وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ
( 2 )
Dhe kur yjet të kenë rënë (e shkapërderdhur),
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ
( 3 )
Dhe kur kodrat të kenë udhëtuar (e bërë pluhur në ajër),
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ
( 4 )
Dhe kur devetë e shtrenjta të lihen pa bari në fushë,
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ
( 5 )
Dhe kur egërsirat të jenë bashkuar (tubuar).
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ
( 6 )
Dhe kur detet të vlojnë si zjarr i flakruar,
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ
( 7 )
Dhe kur shpirtrat të jenë bashkuar.
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ
( 8 )
Dhe kur të pyeten ato vajza të varrosura të gjalla,
بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ
( 9 )
Për çfarë mëkati ato janë mbytur,
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ
( 10 )
Dhe kur fletushkat të jenë shpaluar,
وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ
( 11 )
Dhe kur qielli të jetë hequr,
وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ
( 12 )
Dhe kur Xhehennemi të jetë ndezur fort,
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ
( 13 )
Dhe kur Xhenneti të jetë afruar,
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ
( 14 )
Atëbotë njeriu do të dijë se çka ka ofruar (të mirë ose të keqe).
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ
( 15 )
Betohem fuqimisht në yjet që tërhiqen (ditën, e ndriçojnë natën),
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ
( 16 )
Që udhëtojnë e fshihen (si dreni në strofkë),
وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ
( 17 )
Pasha natën kur ajo ia beh me errësirë.
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ
( 18 )
Pasha agimin kur ia shkrep!
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ
( 19 )
S’ka dyshim se ai (Kur’ani) është thënie e të dërguarit fisnik (që e pranoi prej Zotit).
ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ
( 20 )
Që është i fortë dhe që ka vend të lartë te Zoti i Arshit.
مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ
( 21 )
Që është i respektuar atje (në mesin e engjëjve) dhe besnik.
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ
( 22 )
Nuk është i marrë shoku juaj (Muhammedi)!
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ
( 23 )
Dhe se ai e pat parë atë (Xhibrilin) në horizontin e qartë lindor.
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ
( 24 )
Dhe ai nuk është që në të fshehtën (shpalljen) ka dyshim (ose ua lë mangu).
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ
( 25 )
Dhe ai (Kur’ani) nuk është thënie e djallit të mallkuar!
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ
( 26 )
Pra, ku jeni, kah shkoni?
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ
( 27 )
Ai (Kur’ani) s’është tjetër pos këshillë për njerëzit!
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ
( 28 )
Për atë nga mesi juaj që dëshiron të gjendet në të vërtetën.
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ
( 29 )
Po ju nuk mundeni, por vetëm nëse dëshiron All-llahu, Zoti i botëve!