Тоҷики
Sorah Abasa ( He frowned ) - Verses Number 42
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ
( 1 )
Рӯйро турш кард ва сар баргардонид,
أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ
( 2 )
чун он нобино ба наздаш омад,
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ
( 3 )
Ва ту чӣ донӣ, шояд, ки ӯ покиза шавад,
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ
( 4 )
ё панд гирад ва панди ту фоидааш кунад.
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ
( 5 )
Аммо он ки ӯ тавонгар аст,
فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ
( 6 )
ту рӯи худ ба ӯ мекунӣ
وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ
( 7 )
ва агар ҳам пок нагардад, чизе бар зиёни ту нест.
وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ
( 8 )
Ва аммо он, ки шитобон ба назди ту меояд
وَهُوَ يَخْشَىٰ
( 9 )
ва метарсад, (аз худо).
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ
( 10 )
ту аз ӯ ба дигаре рӯй, меорӣ.
كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ
( 11 )
Оре, ин Қуръон пандест,
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ
( 12 )
пас ҳар кӣ хоҳад, аз он панд гирад.
فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ
( 13 )
Дар саҳифаҳое гиромӣ.
مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ
( 14 )
баландқадру покиза,
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ
( 15 )
ба дасти котибоне,
كِرَامٍ بَرَرَةٍ
( 16 )
бузургвору некӯкор.
قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ
( 17 )
Марг бар одамӣ бод, ки чӣ носипос (ношукр) аст!
مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ
( 18 )
Ӯро аз чӣ офаридааст?
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ
( 19 )
Аз нутфае офарид ва ба андоза муайян кард,
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ
( 20 )
сипас роҳашро осон сохт.
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ
( 21 )
Он гоҳ бимирондаш ва дар гӯр кард.
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ
( 22 )
Ва он гоҳ, ки хоҳад, зиндааш созад.
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ
( 23 )
На ки ҳанӯз он чиро ба ӯ фармон дода буд, ба ҷой наёвардааст.
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ
( 24 )
Пас одамӣ ба таъоми худ бингарад
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا
( 25 )
Мо боронро фурӯ боридем, бориданӣ
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا
( 26 )
ва заминро шикофтем, шикофтанӣ
فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا
( 27 )
ва дар он донаҳо рӯёнидем
وَعِنَبًا وَقَضْبًا
( 28 )
ва току сабзавот
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا
( 29 )
ва зайтуну нахл (дарахти хурмо)
وَحَدَائِقَ غُلْبًا
( 30 )
ва боғҳои пурдарахт
وَفَاكِهَةً وَأَبًّا
( 31 )
ва меваву алаф,
مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
( 32 )
то шумову чорпоёнатон баҳра баред,
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ
( 33 )
Чун бонги қиёмат барояд,
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ
( 34 )
рӯзе, ки одамӣ аз бародараш мегурезад
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ
( 35 )
ва аз модарашу падараш
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ
( 36 )
ва аз занашу фарзандонаш.
لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ
( 37 )
Ҳар касро дар рӯз корест, ки ба худ машғулаш дорад.
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ
( 38 )
Чеҳраҳое дар он рӯз дурахшонанд,
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ
( 39 )
хандонанду шодонанд.
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ
( 40 )
Ва чеҳраҳое дар он рӯз ғуборолуданд,
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ
( 41 )
дар сиёҳӣ фурӯ рафтаанд.
أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
( 42 )
Инҳо кофирону фоҷиронанд (бадкорон).